Alias Grace’i izliyorum. E. Dickinson’ın dizeleriyle açılıyor sahne ve on dördüncü dakikada bir soru ile devam ediyor: “Aramızda kimin günahı yok?”
(Günahına sahip çıkan celladına nanik yapsın:)

One need not be a chamber—to be haunted—
One need not be a House—
The Brain—has Corridors surpassing
Material Place—
Ourself—behind Ourself—Concealed—
Should startle—most—
Assassin—hid in Our Apartment—
Be Horror’s least—
/ Oda olmaya gerek yok – perili olmak için
Ev olmaya da öyle
Beyinde Koridorlar vardır – Maddesel Dünyadan üstün
Benliğimizde saklı Benliğimiz
Korkutmalı – en çok
Evimizde – gizli suikastçıları
Hatta olmalı – Korku’ları /
One Need Not be a Chamber — to be Haunted
Emily Dickinson – 1830 – 1886